Nasza strona internetowa używa plików cookie (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych. Każdy ma możliwość wyłączenia plików cookie w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.

Didaskalia 102 (2011)

Z Katalog.Czasopism.pl

Wersja Gosia nadwadowska (dyskusja | edycje) z dnia 12:47, 24 maj 2011

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Przejdź do Didaskalia lub Spisy treści 2011


okładka numeru
102/2011


strategie uczestnictwa

Iga Gańczarczyk
przestrzenie ignorancji

rzeczywistość jest zawsze trochę dalej
z Joanną Rajkowską rozmawia Iga Gańczarczyk

wierzę w działanie na rzeczywistości
z Joanną Warszą rozmawia Iga Gańczarczyk

w poszukiwaniu realności
z Jolą Janiczak i Wiktorem Rubinem rozmawia Iga Gańczarczyk

Piotr Kosiewski
ja, katarzyna k.
Narodowa Galeria Sztuki Zachęta w Warszawie, Muzeum Narodowe w Krakowie: Katarzyna Kozyra, Casting


postutopie

Joanna Jopek
chcę cię mieć z głowy, pedale
Teatr Polski we Wrocławiu: Tęczowa trybuna 2012, reż. Monika Strzępka

Małgorzata Dziewulska
języki profanacji
Paweł Demirski, Parafrazy, Wydawnictwo Krytyki Politycznej

Joanna Wichowska
czy ogrodnicy są sexy?
komuna//warszawa: Księgi

Anna R. Burzyńska
s/t
komuna//warszawa i Liquid Theatre: Opera kolejowa


nowe słuchanie

Hans Burkhard Schlichting
uważne słuchanie. proces hermeneutyczny w przemianach mediów

Andreas Hagelüken
oryginalna sztuka radiowa

chcę centralny temat pozostawić otwarty
z Heinerem Goebbelsem rozmawia Lukáš Jiřička

słyszenie jest czymś egzotycznym
z Helmutem Oehringiem rozmawia Lukáš Jiřička

Marta Michniewicz-Filipiuk
eugeniusz rudnik – radiowy mistrz nożyczek


grzegorzewski

Barbara Hanicka
rytm obrazu. o przestrzeni w teatrze jerzego grzegorzewskiego

Anna R. Burzyńska
gra w coś, co zginęło
Stanisław Radwan, Coś co zaginęło szuka tu imienia. Muzyka do teatru Jerzego Grzegorzewskiego, Narodowy Instytut Audiowizualny

Katarzyna Fazan
kameleon – figura przemiany. jerzy grzegorzewski a zwrot w estetyce polskiego teatru

Grzegorz Niziołek
kot-astrofa, czyli punkt bez dalszego ciągu


lacan a teatr

Dorota Semenowicz
przeoczone spotkanie. (a)pollonia krzysztofa warlikowskiego

Bartosz Frąckowiak
histeryczna strategia hamleta

gra o uwznioślenie, czyli po co lacanowi teatr i teatrowi lacan?
rozmawiają Paweł Dybel, Andrzej Leder i Krzysztof Pawlak


repertuar

Żelisław Żelisławski
śmierć w nowych dekoracjach
PWST w Krakowie: Babel 2, reż. Maja Kleczewska

Jakub Papuczys
chłopięcość, dziewczęcość
Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu: Sorry, Winnetou, reż. Piotr Ratajczak;
A, nie z Zielonego Wzgórza, reż. Katarzyna Raduszyńska

Olga Katafiasz
chłodno
Teatr Narodowy w Warszawie: Lenz, reż. Barbara Wysocka

Żelisław Żelisławski
we don’t need another hero
Teatr Współczesny w Szczecinie: Judyta, reż. Klemm


zagranica

Piotr Olkusz
będzie ich coraz więcej
Théâtre de la Colline w Paryżu: Walka czarnucha z psami, reż. Michael Thalheimer

Paweł Zapendowski
rozbitkowie szalonej nadziei
Théâtre du Soleil: Les Naufragés du Fol Espoir (Aurores)

Soren Gauger
spadkobiercy slapsticku
London International Mime Festival

Piotr Kosiewski
wprawić widza w ruch
Hayward Gallery w Londynie: Move: Choreographing You


japonia

Zbigniew Osiński
japońskie inspiracje i zauroczenia: jerzy grotowski, mieczysław limanowski

Tadeusz Kornaś
chopin w teatrze n
Teatr Tessenkai w Tokio: Stroiciel fortepianu, reż. Kasai Kenichi


teatr w książkach

Łukasz Ziomek
odrzucenie i afirmacja
Graham Saunders, Kochaj mnie lub zabij. Sarah Kane i teatr skrajności, Teatr Nowy, Wydawnictwo Ha!art


performatyka: polemika

Wojciech Dudzik, Małgorzata Leyko
performatyka – widowisko kulturowe – podręczniki

Mateusz Borowski, Małgorzata Sugiera
odkrywanie ameryki i – performatyki