Barbarzyńca 15 (2009): Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 09:35, 14 paź 2009

Przejdź do Barbarzyńca lub Spisy treści 2009

okładka numeru
2 (15) 2009

WSTĘPNIAK

Obrazy i wyobrażenia
Pełny tekst
Weronika Chodacz

Piętnasty numer „Barbarzyńcy” poświęcamy wyobrażeniom, „obrazom w naszych głowach”, jak pisał Walter Lippmann w 1922 roku.

WYWIAD

Na wschód od PRL-u. Wywiad z Maksem Cegielskim
Fragment
Katarzyna Nowak
Marcin Bartoszek

Relacja elity do tłumu jest kolonialna w tym sensie, że jest taka sama jak między Anglikiem z jego szklaneczką whisky czy Francuzem w północnej Afryce a tubylcami: my niesiemy kaganek oświaty, wiemy i ulepszamy, a wy jesteście pogrążeni w swoich zabobonach, nielogicznych wyobrażeniach.

ARTYKUŁ

Proza Andrzeja Stasiuka jako "podręcznik męskości"
Fragment
Kamila Solon

Niewątpliwie takie książki jak Mury Hebronu, Biały kruk, Dziewięć czy Przez rzekę mogą wręcz uchodzić za podręcznikowe przykłady konstruowania męskiej tożsamości i męskiego obrazu świata. Budowanie przez Stasiuka świata fikcji poprzez pryzmat spojrzenia mężczyzny jest swoistym dopełnieniem oraz domknięciem jego prozy.

Ciało w kulturze masowej na przykładzie przedstawień kobiecego ciała w reklamach
Fragment
Katarzyna Wójcikowska

Rozprzestrzenienie się kultury masowej zmieniło społeczne postrzeganie kobiet. Można tu mówić o dwóch zjawiskach – demokratyzacji piękna oraz zwiększeniu świadomości wyglądu. Emancypacja kobiet i ich wkroczenie w sferę publiczną sprawiły, że przestały być one społeczne postrzeganie jedynie przez pryzmat zadbanego gospodarstwa domowego.

Inny w hiszpańskim teatrze Złotego Wieku
Fragment
Aleksandra Lasota

Spotkanie z nagłą, rzucającą się w oczy „innością” zaważyło na wzmocnieniu iberyjskiego nacjonalizmu, dla którego „czystość krwi” i wierność Świętej Matce Kościołowi Katolickiemu stanowiły swoiste wyznaczniki hiszpańskiej dumy narodowej rekompensującej odczuwaną od drugiej połowy XVII pogłębiającą się dekadencję.

Fotografia- dziecko i kronikarz nowoczesności
Fragment
Wiktoria Marzec

Zwrócenie uwagi na zupełnie nową jakość środowiska życia mieszkańca metropolii, odnotowanie nieciągłości doświadczenia i natłoku wrażeń, jakiemu był poddany, dokonało się dosyć wcześnie; intuicje na ten temat pojawiły się np. u Baudelaire’a (mistrzowsko tropił je Walter Benjamin), w podobnym duchu pisali cytowany wyżej Simmel i całe rzesze społecznych krytyków przełomu XIX i XX wieku.

Artysta, pstrykacz, spacerowicz...
Fragment
Jakub Steblik

Kategoria „hiperrzeczywistości” to mówienie o świecie oparte na zasadzie symulacji. Z kolei rzeczywistość to doświadczenie naturalności zakorzenienia w świecie. Hiperrzeczywistość jest nowym doświadczeniem rzeczywistości opartym właśnie na zasadzie symulacji.

RECENZJE

Wizjer. L. Mądzik, Teatr, scenografia, warsztaty, fotografia, plakat
Pełny tekst
Michał Nałęcz-Nieniewski

W teatrze Mądzika milczenie jest złotem. W albumie nie ma ani jednego zdania bezpośrednio od artysty. Znajdziemy tam komentarze Wojciecha Skrodzkiego, Adama Bujaka, Krystyny Zachwatowicz-Wajdy i innych osób zaproszonych przez autora. „Zwróciłem się ku milczeniu” – mówi (!) Mądzik, przemycony w cytacie przez jednego z komentatorów. Rzecz jasna, jest to cisza dźwięcząca w uszach, poprzez nią też się przemawia.

Niesamowite trio. B. Skarga, Tercet metafizyczny
Pełny tekst
Łukasz Sochacki

Za przedmiot swoich rozważań uznana polska filozofka obiera niesamowite trio: Świat, Skończoność, Samotność. Podobnie jak u Heideggera, ważnym narzędziem są tu rozważania nad językiem, który kryje w swoich pokładach wiedzę o świecie. Na tym podobieństwa między filozofami się kończą.

Oko wyzwolone. M. Poprzęcka, Inne obrazy
Pełny tekst
Ewa Bolińska

Autorka wyjaśnia dokładnie, jakie przyjęła kryterium wyboru obrazów i czym jest dla niej tytułowa inność. „Ciekawi mnie to, co nieostre, niejasne, niepewne. Obraz za szybą, w którym odbija się świat otaczający i my sami – ich widzowie. Obraz za mgłą, w którym kształty są trudno rozpoznawalne i niemal nic nie widać. Obraz, który niedoskonała pamięć rysuje pod powiekami”.

Sieci kapitalizmu. E. Wolf, Europa i ludy bez historii
Pełny tekst
Katarzyna Nowak

Autor stara się wyjaśnić proces kształtowania się kapitalizmu jako dominującego sposobu produkcji. W tym celu śledzi dynamikę zmian gospodarczych na przestrzeni kilku stuleci. Wykazuje wpływy i napięcia wynikające z kontaktów między wieloma społeczeństwami, również tymi przez długie lata uważanymi za „ludy bez historii”, zawieszone "poza czasem” grupy, dla których jedynym bodźcem do zmian był kontakt z Europejczykami.