Notes.na.6.tygodni 87 (2013): Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 10:44, 23 paź 2013

Przejdź do Notes.na.6.tygodni lub Spisy treści 2013

okładka numeru 87/2013

MIEJSKIE CZARNE DZIURY Pustostany, czyli opuszczone, nieużywane lokale użytkowe lub mieszkalne, są naturalnym zjawiskiem w miejskim pejzażu. Ich liczba i zagęszczenie daje znać o tym, w jakim stanie znajduje się miasto i jego mieszkańcy. Są pierwszym symptomem zjawisk daleko wykraczających poza rynek nieruchomości. Jakie polityki zarządzania pustostanami funkcjonują w różnych miastach Polski i Europy oraz jakie oddolne inicjatywy wykorzystywania opuszczonych lokali mają tam miejsce?

CZASEM GADAM Z TRUPAMI Lubię, kiedy praca wystawiona w galerii jest ciekawsza niż zawieszony nieopodal kaloryfer — rozmowa z artystą Piotrem Bosackim, finalistą tegorocznej edycji konkursu Spojrzenia. Nagroda Fundacji Deutsche Bank, o dowcipie, problemach nierozstrzygalnych, logice trzewi oraz o możliwościach nowej fizyki.

NOWE SIERPY I MŁOTY Moje wizualizacje są próbą obejścia jednej z podstawowych zasad moralnych w przedsiębiorstwie, która brzmi: nie oglądaj pornografii w biurze. Formaty .doc, . xls, .ppt to świetny kamuflaż — o projekcie New Hammers and Sickles mówi Richard Grandomor.

RELIGIJNY DISNEYLAND Nie chciałam robić kolejnej „ciężkiej” wystawy angażującej tematy polityczności, opresyjności, napięć i konfliktów, chodziło mi raczej o to, żeby pokazać religijny Disneyland, który charakteryzuje Stany, z jego wszystkimi odjazdami takimi jak wyznawcy wudu czy Latającego Potwora Spaghetti — twierdzi Maria Brewińska, kuratorka wystawy In God We Trust prezentowanej w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki.

MODERNISTYCZNE MIASTA ASTRALNE Między tym, co wewnętrzne i zewnętrzne, istnieje sprzężenie zwrotne. Zachodzi pewna ciągłość pomiędzy elementami w architekturze a ludzką, wewnętrzną potrzebą wyobrażania sobie nieustannego przechodzenia w przyszłość — rozmowa o miastach astralnych oraz brazylijskiej architekturze modernistycznej z Tamar Guimaraes i Kasprem Akhoj, autorami filmu Captain Gervasio’s Family, pokazywanego na tegorocznym Biennale Sztuki w Wenecji.

OKO W RYTMIE UCHA Oni wynaleźli maszynę do latania, a ja wsiadłem do niej i zacząłem latać. Oni chcieli wyeliminować błędy, a ja zacząłem na nich pracować. O oku, które umie słuchać, i o tym, że sztuka i codzienność powinny żyć w symbiozie mówi Krystian Burda.

POSZERZANIE ARCHITEKTA Architektura nie jest w stanie zmienić świata na własną rękę. Uwierzyli w to pierwsi moderniści i architekci w latach 70., czego skutki odczuwamy do dzisiaj. Ale wydaje nam się, że umiejętności funkcjonalnego formowania przestrzeni uzupełnione wiedzą socjologów, psychologów czy antropologów mogłyby zdziałać całkiem dużo — rozmowa z Łukaszem Stępniakiem i Igorem Łysiukiem z redakcji kwartalnika „Rzut”.

ZŁOŚLIWE DOBRO NATURY To, co chcę pokazać, jest silniejsze ode mnie — wywiad z artystką Angeliką Markul o naturze natury, ciekawości świata, własnej mitologii i współczesnym demonizmie.

Z BRAKU PIENIĘDZY I Z WIARY W SPRAWĘ Dla wielu artystów wyjazd na rezydencję funkcjonuje jako pewnego rodzaju wentyl bezpieczeństwa pozwalający uniknąć rzeczywistych problemów czy zaspokoić podstawowe potrzeby. Jednak jedynym, czym rezydencja być nie powinna, jest właśnie taki styl życia — o odchodzeniu od malarstwa, prześwietlaniu instytucji, problemach dnia codziennego oraz dyskretnej obserwacji otaczającej nas rzeczywistości mówi Wojciech Gilewicz.

SMUTEK PERYFERYJNEJ MODERNIZACJI Próby skoku w nowoczesność, dokonywane przez takie peryferyjne kraje jak Rosja, Chiny, Korea Południowa czy Polska, w prawie wszystkich przypadkach utrwaliły ich peryferyjność na długie dziesięciolecia. Wysoki wzrost mógł dawać złudzenie elitom, że coś się zmienia, ale z punktu widzenia globalnego zmieniło się niewiele — rozmowa z Adamem Leszczyńskim, autorem książki Skok w nowoczesność. Polityka wzrostu w krajach peryferyjnych 1943—1980.