Czas Kultury 2/2010: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 16:26, 22 cze 2010

Przejdź do Czas Kultury lub Spisy treści 2010

okładka numeru 2/2010

Wiele wskazuje na to, że Kościół katolicki przeżywa kryzys instytucjonalny i duchowy. Słynni duchowni występują z zakonów i rezygnują z misji kapłańskich. Dochodzi także do mniej lub bardziej spektakularnych aktów apostazji. Niewierzący obywatele tworzą internetowe społeczności, żeby upowszechniać wiedzę o możliwościach formalnego opuszczenia wspólnoty katolickiej. „Czas Kultury” przygląda się temu zjawisku i pyta o racje apostatów oraz przedstawicieli Kościoła, którzy patrzą z niepokojem na ową tendencję. W trakcie pracy nad numerem natknęliśmy się na fascynujący paradoks. Oto z rozmaitych analiz antropologicznych wynika, że niemożliwe jest dokonanie aktu apostazji z dyskursu religijnego. Czyżby więc apostazja była gestem formalnym, za którym nie idzie rzeczywiste i gruntowne uwolnienie się od schedy tradycji katolickiej? Naturalnie, nie chcemy o niczym rozstrzygać, chcemy przede wszystkim zadać więcej tego rodzaju nieoczywistych pytań. Podobne pytania padły podczas naszych rozmów ze Stanisławem Obirkiem oraz z jezuitą Jackiem Prusakiem. O socjologiczne i prawne podstawy aktu apostazji zapytaliśmy Pawła Glińskiego i Jarosława Mielewczyka – twórców pierwszego wortalu o apostazji. O porzuceniu dyskursu religijnego wychodzącym z teorii Richarda Dawkinsa pisze Justyna Zimna. Kazimierz Piotrowski analizuje akt apostazji Stanisława Przybyszewskiego, a Michał Larek podąża tropami poetów-apostatów. Zbigniew Mikołejko analizuje podstawy zanikania pierwiastka tremendum – świętej grozy we współczesnym chrześcijaństwie.

W numerze również rozmowy: ze współtwórcą grupy Niwea, artystą Wojciechem Bąkowskim oraz z Maciejem Parowskim – pisarzem i autorem scenariuszy komiksów SF. Zachęcamy także do lektury bogatego działu recenzji oraz nowych tekstów naszych felietonistów: Agaty Araszkiewicz i Edwarda Pasewicza.