Parowski Maciej

– (ur. 1946) pisarz, felietonista, scenarzysta komiksów, krytyk literacki i filmowy. Absolwent Politechniki Warszawskiej debiutował felietonami (1968) w uczelnianym „Tygodniku Studenckim „Politechnik”, był potem kierownikiem działu kultury, sekretarzem redakcji, a w 1981 roku elekcyjnym naczelnym pisma. Publikował w „Życiu Warszawy”, „Na przełaj”, „Ekranie”, „Kinie”, „Polityce” „Kulturze”, „Literaturze”. W latach 1977–1981 na etacie w dziale kultury tygodnika „Razem”. Od 1982 roku kierownik działu literatury polskiej w „Fantastyce” (od 1990 „Nowej Fantastyce”), w latach 1992-2003 również naczelny pisma. Obecnie wicenaczelny „NF”, prowadzi też krytyczny kwartalnik „Czas Fantastyki”.

Debiutował prozą (1969) w „Życiu Warszawy” i opowiadaniem science fiction Bunt robotów w tygodniku „Na przełaj”. Książki: Bez dubingu (1978, felietony), Twarzą ku ziemi (1981, powieść SF), Sposób na kobiety (1985, opowiadania SF), Czas fantastyki (1990, krytyka). Współautor scenariuszy komiksów rysowanych przez Bogusława Polcha: Funky Koval (z Jackiem Rodkiem) i Wiedźmin (z Andrzejem Sapkowskim). Wyróżnienia: w konkursie (1973) „Młodego Technika” za opowiadanie Poczucie pełni i w konkursie Złocisty Jantar (1974) za esej o fotografii. Skarcony za zasługi dla polskiej science fiction i niezależność myślenia antynagrodą Złoty Meteor (1999) Śląskiego Klubu Fantastyki. Doktorat humoris causa w Łodzi za zasługi dla polskiego komiksu (2006) oraz srebrny medal Gloria Artis z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Michała Kazimierza Ujazdowskiego (2007) na ćwierćwiecze „F” i „NF”.