Czas Kultury 3/2014: Różnice pomiędzy wersjami
Z Katalog.Czasopism.pl
(Utworzył nową stronę „Przejdź do Czas Kultury lub Spisy treści 2014<br /> okładka numeru<br /> 3/2014 Od chw...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Przejdź do [[Czas Kultury]] lub [[:Kategoria:Spisy treści 2014|Spisy treści 2014]]<br /> | Przejdź do [[Czas Kultury]] lub [[:Kategoria:Spisy treści 2014|Spisy treści 2014]]<br /> | ||
− | [[Image: | + | [[Image:CzasKultury_3_2014.jpg|thumb|290px|okładka numeru<br /> 3/2014]] |
Od chwili objęcia rządów przez Victora Orbana Wegry stają się innym krajem. Zmianom z niepokojem przyglądają się europejscy politycy, dziennikarze, artyści, ale także węgierscy obywatele. Autorzy numeru „Czasu Kultury” zatytułowanego „Węgry: koniec republiki” przedstawiają ustrojowe, ekonomiczne i kulturowe „reformy” w ostatnich latach (Waldemar Kuligowski), mechanizmy rekonstruowania węgierskiej tożsamości – jej „wartości i misji” (Richard Papp), a także przykłady manipulowania społeczną pamięcią i historią (Miklos Szabo). Péter Portörő analizuje aktualny proces zmiany nazw budapesztańskich ulic i placów, Jerzy Celichowski natomiast opowiada o kontrowersjach powstałych wokół pomników. Aleksandra Zielińska opisuje regulacje prawne, które nakładają ograniczenia na węgierskie media, organizacje pozarządowo i działaczy społecznych oraz zagrażają wolności słowa. Magdalena Radomska analizuje przykłady sztuki węgierskiej krytycznej wobec władzy. Ponadto w numerze prezentowane są także oddolne, kontrkulturowe ruchy i wspólnoty we współczesnym Budapeszcie, których symbolem jest Gólya (Kiss Soma Abraham). | Od chwili objęcia rządów przez Victora Orbana Wegry stają się innym krajem. Zmianom z niepokojem przyglądają się europejscy politycy, dziennikarze, artyści, ale także węgierscy obywatele. Autorzy numeru „Czasu Kultury” zatytułowanego „Węgry: koniec republiki” przedstawiają ustrojowe, ekonomiczne i kulturowe „reformy” w ostatnich latach (Waldemar Kuligowski), mechanizmy rekonstruowania węgierskiej tożsamości – jej „wartości i misji” (Richard Papp), a także przykłady manipulowania społeczną pamięcią i historią (Miklos Szabo). Péter Portörő analizuje aktualny proces zmiany nazw budapesztańskich ulic i placów, Jerzy Celichowski natomiast opowiada o kontrowersjach powstałych wokół pomników. Aleksandra Zielińska opisuje regulacje prawne, które nakładają ograniczenia na węgierskie media, organizacje pozarządowo i działaczy społecznych oraz zagrażają wolności słowa. Magdalena Radomska analizuje przykłady sztuki węgierskiej krytycznej wobec władzy. Ponadto w numerze prezentowane są także oddolne, kontrkulturowe ruchy i wspólnoty we współczesnym Budapeszcie, których symbolem jest Gólya (Kiss Soma Abraham). |
Aktualna wersja na dzień 13:21, 7 lis 2014
Przejdź do Czas Kultury lub Spisy treści 2014
Od chwili objęcia rządów przez Victora Orbana Wegry stają się innym krajem. Zmianom z niepokojem przyglądają się europejscy politycy, dziennikarze, artyści, ale także węgierscy obywatele. Autorzy numeru „Czasu Kultury” zatytułowanego „Węgry: koniec republiki” przedstawiają ustrojowe, ekonomiczne i kulturowe „reformy” w ostatnich latach (Waldemar Kuligowski), mechanizmy rekonstruowania węgierskiej tożsamości – jej „wartości i misji” (Richard Papp), a także przykłady manipulowania społeczną pamięcią i historią (Miklos Szabo). Péter Portörő analizuje aktualny proces zmiany nazw budapesztańskich ulic i placów, Jerzy Celichowski natomiast opowiada o kontrowersjach powstałych wokół pomników. Aleksandra Zielińska opisuje regulacje prawne, które nakładają ograniczenia na węgierskie media, organizacje pozarządowo i działaczy społecznych oraz zagrażają wolności słowa. Magdalena Radomska analizuje przykłady sztuki węgierskiej krytycznej wobec władzy. Ponadto w numerze prezentowane są także oddolne, kontrkulturowe ruchy i wspólnoty we współczesnym Budapeszcie, których symbolem jest Gólya (Kiss Soma Abraham).
W numerze także rozmowa z Janem Gondowiczem oraz nowe felietony Agaty Araszkiewicz.