Czas Kultury 2/2014

Przejdź do Czas Kultury lub Spisy treści 2014

okładka numeru
2/2014

Na początku XXI wieku piractwo powróciło do zbiorowego obiegu świadomości
najpierw za sprawą dystrybutorów filmów i muzyki, którzy tak właśnie określili
nielegalne korzystanie i dzielenie się uzyskanymi
za darmo treściami, a później różnych ruchów społecznych, takich jak Partia
Piratów, która w wielu krajach, w tym także w Polsce, domaga się wolnego
dostępu do dóbr kultury i walczy o nowe prawa cyfrowe.

W „Czasie Kultury” zatytułowanym „Piractwo” analizujemy, w jaki sposób to pojęcie
pomaga opisywać kulturową rzeczywistość. Waldemar Kuligowski,
nawiązując do zajęć, które odbyły się na jednym
z amerykańskich uniwersytetów, Intensywne studia nad kulturą: piraci,
charakteryzuje stare i nowe formy piractwa. Lucyna Marzec w swoim tekście
różnicuje piratów własności intelektualnej na dwie grupy: archiwistów i
innowatorów. Piractwo jako strategię artystyczną opisują Marek Wasilewski na
przykładzie sztuki zawłaszczania Piotra Uklańskiego i Małgorzata
Kłoskowicz, która analizuje powstały w wyniku tak zwanej plądrografii obraz
Ryszarda Woźniaka. Plagiatowi literackiemu poświęcony jest tekst Wojciecha
Hamerskiego, który ujawnia korsarski podtekst opowiadania Edgara Allana Poego
„Złoty żuk”.

Ponadto w numerze blok tekstów poświęcony „siostrzanym losom” poetki Kazimiery
Iłłakowiczówny i Barbary Czerwijowskiej, esej Małgorzaty Grygielewicz o
„byciu ku śmierci” Tadeusza Różewicza oraz rozmowa z Andrzejem Turowskim o jego
„Manifeście artystyczno-politycznym”.