Czas Kultury 4/2015

Przejdź do Czas Kultury lub Spisy treści 2015

okładka numeru
4/2015

Wybór tekstów „Jarocin: reset buntu” jest raportem z badań, których celem było zdiagnozowanie zmian zachodzących w sferze wartości, norm i postaw.
Diagnoza taka była możliwa dzięki bezpośredniemu nawiązaniu do badań z lat 1983–1984, które przeprowadzono w czasie jarocińskich festiwali.
Uzyskane wtedy dane stały się podstawą do sformułowania wielu ważnych opisów oraz ocen życia polskiego społeczeństwa.
Dotarcie do oryginalnych narzędzi badawczych sprzed 30 lat i korpusu pozyskanych wówczas danych dało kapitalną możliwość realizacji koncepcji re-study.
Projekt „Jarocin re-study: muzyka, wartości, kultura” obejmował nie tylko przeprowadzenie klasycznego badania powtórnego, ale także rozszerzenie jego formuły o próbę badawczą publiczności Off Festivalu.
Unikatowa formuła re-study umożliwiła zdiagnozowanie zmian zachodzących w dopełniających się sferach: hierarchii wartości, norm i autorytetów, poziomu zaufania społecznego i angażowania się w życie publiczne, form religijności, postaw moralnych i estetycznych oraz znaczeń wiązanych z muzyką.
Ponadto ten sposób badań pozwolił na stworzenie rekomendacji dotyczących kształtowania polityki kulturalnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska tak zwanej festiwalizacji.

„Ukraina po Majdanie” to zbiór tekstów przygotowany we współpracy z jednym z ukraińskim czasopismem „Krytyka”.
Chcemy przybliżyć polskiemu czytelnikowi widziane z pierwszej ręki analizy aktualnej sytuacji Ukrainy i tego, w jaki sposób sytuacja ta wpłynęła na aktualną ukraińską kulturę.
Zadajemy pytanie o to, jak kultura, sztuka, literatura mogą reagować na bieżące wydarzenia polityczne, w jaki sposób może stać się ich częścią, jak zmienia rzeczywistość poprzez opowiedzenie się po jednej ze stron?
Rozmowa Anny Łazar z artystką Łesią Chomenko z grupy R.E.P. dotyczy nie tylko egzystencjalnej sytuacji młodych artystów ukraińskich, ale przede wszystkim roli współczesnej sztuki w definiowaniu relacji społecznych i kreowaniu alternatywnych modeli politycznych i kulturowych.
Jewhenija Nesterowycz pisze o tym, jak mimo polaryzacji społeczeństwa, nieuniknionej podczas wojny, wspólnocie kulturalnej w wymiarze lokalnym udaje się zachować polifoniczność.
Przed intelektualistami i artystami pojawiło się bardzo wiele pytań: co robić z językami ukraińskim i rosyjskim?
jak budować naprawdę głęboki dialog między regionami wewnątrz państwa? czy w Słowiańsku słuchają jazzu?
Łeonid Szweć, opisując proces ponownej autodefinicji ukraińskiego społeczeństwa obywatelskiego, stwierdza: „Ukraina, która wreszcie stała się sobą, wchodzi na drogę rzetelnego i uczciwego rozpoznania siebie, a na przeszkodzie tego procesu stanąć mogą tylko Ukraińcy”.

W numerze polecamy także rozmowy z Andrzejem Sosnowskim i Piotrem Bojarskim oraz esej poświęcony twórczości Wojciecha Fangora.